Przygotowując się do publikacyjnego i innego aktywnego udziału w dyskusji zjazdowej przybliżajmy się także do odpowiedzi na poniższe zaciekawienia:
STATUS QUO RACHUNKOWOŚCI
- Jakie kamienie milowe ma już za sobą rachunkowość w drodze rozwojowej i do jakich musi się przybliżać w szybkim tempie?
- Jak postrzegamy znaczenie eksploracji historii teorii i praktyki rachunkowości w aspekcie ich perspektyw rozwojowych?
- Czy możemy uznać, że fundamenty rachunkowości są ciągle mocne i na tym przeświadczeniu, nie oglądając się zbytnio wstecz, śmiało otworzyć się na przyszłość?
- Czy, i jeśli tak, to dlaczego (bez)krytycznie przyjmujemy jako fundamentalne nowe rozwiązania/założenia ważne dla funkcjonowania rachunkowości?
- Jak postrzegamy politykę globalną rachunkowości i czy mamy na nią wpływ? Czy został już osiągnięty pożądany stopień zbliżenia praktyk rachunkowości na poziomie globalnym? Jak ta kwestia przedstawia się na poziomie lokalnym? A może na każdym z tych poziomów nie ma już potrzeby i/lub możliwości ściślejszego zbliżenia?
- Jak wygląda stan wewnętrznej integracji rachunkowości (finansowej i zarządczej)? Czy rachunek kosztów i system informowania o kosztach jest adekwatny do obecnych uwarunkowań gospodarczych? Czy identyfikujemy nowe wyzwania dla rachunkowości zarządczej jako narzędzia komunikacji strategii przedsiębiorstwa?
NAUKOWA EMANCYPACJA RACHUNKOWOŚCI
- Czy można naukowo przewidzieć przyszłość rachunkowości? Co myślimy o wieszczeniu „końca rachunkowości”? Czy można oczekiwać w jego miejsce renesansu rachunkowości?
- Czy rachunkowość ma szanse na naukową emancypację? Od czego zależy jej oczekiwane, akademickie uznanie?
- Czy i w jakim zakresie (w każdym przypadku z osobna) rachunkowość rzeczywiście jest naukowym kondominium nauki o finansach i nauk o zarządzaniu? Jak długo rachunkowość będzie w naukowym rozdarciu?
- Na ile nasze badania naukowe oddziałują na praktykę rachunkowości wyznaczając kierunek zmian w niej podejmowanych? Czy dostrzegamy wpływ naszych badań na badania naukowe w innych obszarach? Czy raczej jest odwrotnie?
- Czy można mówić o jednoczesnym i wzajemnie dopełniającym się rozwoju nauki i praktyki rachunkowości? Czy zawsze jeden z konarów rachunkowości (i który) będzie wyprzedzał drugą? Jaką rolę odgrywamy w tym rozwoju jako osoby zajmujące się rachunkowością w sposób naukowy? Co musimy doskonalić, a z czego zrezygnować?
- Jakie nowe obszary wiedzy i w jaki sposób musimy eksplorować, aby dobrze służyć wieloaspektowo rozwojowi rachunkowości i wzmacnianiu jej znaczenia informacyjnego?
- Na jakie trudności napotykamy prowadząc badania naukowe nad status quo i przyszłością rachunkowości? Jakie rozwiązania informatyczne wspierają naukowców prowadzących badania z zakresu rachunkowości?
W KIERUNKU PRZYSZŁOŚCI - 1
- Czy jesteśmy wizjonerami i dostrzegamy nowe kontynenty merytorycznych zagadnień dostępnych dla rachunkowości? Czy musimy się z kimś ścigać, czy lepiej podjąć współpracę? Czy wiemy z kim?
- Czy możliwe jest zdefiniowanie megatrendów rachunkowości? Jak mogłyby one wyglądać w perspektywie 5, 10, 50 lat? Jak może się rozwijać rachunkowość w nowej rzeczywistości dzielenia (sharingu) różnych zasobów? Czy jesteśmy gotowi na dobre rozpoznanie i profesjonalne w rachunkowości informowanie o szczególnych, dopiero co się pojawiających, niematerialnych atrybutach podmiotów gospodarujących?
- Jak kryzysy zmieniają oblicze rachunkowości? Czy zmieni je pandemia i wojna?
- Jak sobie radzimy w rachunkowości w warunkach pracy nagle i diametralnie zmienianych przez zdarzenia nadzwyczajne o zasięgu globalnym? Czy jesteśmy przygotowani do tego typu sytuacji kryzysowych? Czy i jak zanik/osłabienie relacji społecznych wpłynie na rachunkowość? Czy można tu mówić o jakiejś prewencji w tym aspekcie?
- Czy w związku ze zmianą pokoleniową nadal obowiązuje ekonomiczna zasada, że korzyści muszą przewyższać koszty? Czy możliwe, że współczesne/przyszłe jednostki, w ramach odejścia od maksymalizacji zysku i przejścia do optymalizacji wartości zrezygnują z tradycyjnego pojmowania zysku? Jak może to wpłynąć na rachunkowość finansową, a zwłaszcza na rachunek kosztów?
W KIERUNKU PRZYSZŁOŚCI – 2
- Czy „doświadczenie w rachunkowości” równa się „wiedzy w rachunkowości”? Co – w takim rewolucyjnym otoczeniu (coraz nowsze technologie, kryzysy ekonomiczne i społeczne, pandemie etc.) – liczy się bardziej: wiedza, czy doświadczenie? Jak zapewniać równowagę w tym obszarze? Czy znamy zawodowe aspiracje osób zajmujących się rachunkowością?
- Jaką rolę może odgrywać rachunkowość w związku z koniecznością ratowania świata w drodze zrównoważonego rozwoju? W jakim znaczeniu, dzięki czemu i w jakich obszarach skutecznych działań?
- Jakie wyzwania stawia przed nami raportowanie niefinansowe i jak czuwać nad etyką raportowania z zakresu nowych i miękkich obszarów objętych imperatywem zrównoważonego rozwoju? W jaki sposób obiektywizować i weryfikować zawartość takich raportów?
- Czy wiemy, w domenie jakiej profesji związanej z rachunkowości ulokować odpowiedzialność za jakość i przydatność tegoż raportowania? Czy tego typu raportowanie należy traktować jako integralny element domeny rachunkowości?
- Czy nadchodzi czas rebelii w rachunkowości i konieczności ujawniania fasad legitymizacyjnych?
W KIERUNKU PRZYSZŁOŚCI – 3
- Czy sztuczna inteligencja będzie konkwistadorem rachunkowości i – jeśli tak – w jakiej perspektywie czasowej i uwarunkowaniach? Jakie działania naukowe powinniśmy w tym obszarze podejmować niezwłocznie?
- Czy wdrażanie nowych technologii, takich jak blockchain, machine learning, stanowiąc zapewne szanse na usprawnienie procesów w rachunkowości, może jednocześnie grozić zabiciem „ducha rachunkowości” – profesjonalnego osądu osób zajmujących się rachunkowością? Jakie inne zagrożenia dostrzegamy?
- Czy potrafimy w rachunkowości analizować potężne zbiory różnorodnych danych i wyciągać wnioski z tych analiz? Czy oddamy to pole walkowerem innym specjalistom, czy też pomożemy im w tych analizach fachowo z punktu widzenia rachunkowości i zadbamy o obopólną korzyść?
- Jak powinny być porządkowane bazy informacyjne rachunkowości, aby stanowiły dobrą podstawę do podejmowania decyzji różnych w charakterze?
- W jaki sposób cyfryzacja i robotyzacja procesów będzie wpływać na kluczowe kompetencje osób księgowych i osób odpowiedzialnych za finanse? Czy w świetle współczesnych zmian zawody księgowe ulegną deprecjacji?
- Jakie działania podjąć, aby specjalista ds. rachunkowości na rynku pracy stał się pożądanym doradcą biznesowym? Jak – w związku z powyższymi przesłankami – kształtować programy i metody kształcenia w obszarze rachunkowości?
- W jakim stopniu – w tych złożonych warunkach – „zarządzanie zaufaniem” i „zwinność” może odnosić się do rachunkowości?